-
1 kara
сущ.• боль• горе• кара• мука• мучение• наказание• страдание• штраф* * *kar|a♀ наказание ň;\kara administracyjna административное взыскание; \kara pieniężna денежный штраф; wymiar \karay мера наказания; \kara śmierci смертная казнь; za \karaę в наказание; pod \karaą sądową под угрозой судебной ответственности; skazać na \karaę więzienia приговорить к тюремному заключению; odbyć (odsiedzieć) \karaę отбыть срок наказания;
ławka kar спорт. штрафная скамья (в хоккее)* * *жнаказа́ние nkara administracyjna — администрати́вное взыска́ние
kara pieniężna — де́нежный штраф
wymiar kary — ме́ра наказа́ния
kara śmierci — сме́ртная казнь
za karę — в наказа́ние
pod karą sądową — под угро́зой суде́бной отве́тственности
skazać na karę więzienia — приговори́ть к тюре́мному заключе́нию
odbyć (odsiedzieć) karę — отбы́ть срок наказа́ния
-
2 więzienie
сущ.• тюрьма* * *więzieni|e☼ 1. тюрьма ž;2. тюремное заключение;skazać na karę \więzienieа приговорить к тюремному заключению; \więzienie dożywotnie пожизненное заключение
* * *c1) тюрьма́ ż2) тюре́мное заключе́ниеskazać na karę więzienia — приговори́ть к тюре́мному заключе́нию
więzienie dożywotnie — пожи́зненное заключе́ние
См. также в других словарях:
skazać — dk IX, skażę, skażesz, skaż, skazaćał, skazaćany skazywać ndk VIIIa, skazaćzuję, skazaćzujesz, skazaćzuj, skazaćywał, skazaćywany «wydać wyrok określający karę wymierzoną oskarżonemu za popełnione przestępstwa» Skazać kogoś na wygnanie. Skazać… … Słownik języka polskiego
dożywocie — n I; lm D. dożywocieci 1. «umowa, na podstawie której właściciel nieruchomości, w zamian za przeniesienie prawa jej własności, zastrzega dla siebie, dla małżonka lub innych osób bliskich prawo do dożywotniego utrzymania; majątek, dochód,… … Słownik języka polskiego
więzienie — n I 1. rzecz. od więzić. 2. lm D. więzieniezień «zakład karny, w którym się odbywa karę pozbawienia wolności; budynek, w którym przebywają przymusowo ludzie skazani wyrokiem sądowym» Bramy, mury więzienia. Dozorca, dyrektor, naczelnik więzienia.… … Słownik języka polskiego
kara — ż IV, CMs. karze; lm D. kar «środek represyjny stosowany względem osób, które popełniły przestępstwo lub w jakikolwiek sposób naruszyły normy prawne lub obyczajowe; środek wychowawczy mający na celu hamowanie wykroczeń» Dotkliwa, ciężka,… … Słownik języka polskiego
kara — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. karze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} środek przymusu stosowany w wymiarze sprawiedliwości wobec osób, które naruszyły prawo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kara pieniężna,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
więzienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. więzić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} orzeczona sądownie kara pozbawienia wolności; pobyt w zakładzie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
